અમિત ત્રિવેદી

હું  દુ:ખી  છું  તો  પણ  તું  કેવો  મ્હાલે  છે
તેમ છતાં તું  ઈશ્વર  થઈ  મારા   વ્હાલે  છે

મારો  હાથ   ઝાલીને  તું  પણ  ચાલી   જો
મારે    સંગાથે     મારો    ઈશ્વર   ચાલે   છે

કોરા   કાગળ   જેવું   જીવન   જીવું  છું  હું
એવું    દોરી   દે   કે    લાગે   તું    ફાલે   છે

અક્ષર થઈ તું અવતર મારી કલમે તો પણ
તું  ના  હોવાની  ખોટ  મને  તો   સાલે  છે

તારી  સાથે  તો  વરસોથી   જીવું  છું પણ –
મને  તું   મળવાનું     રોજે  પાછું  ઠાલે  છે

રસ્તા   પર  પથ્થર   મૂકી  મંદિર બનાવી
માણસ   ધારે  ત્યાં ઈશ્વર  સર્જી  હાલે છે

– અમિત ત્રિવેદી

કેદ શું છે હવે મેં જાણી વેદના ઓ કાના
તું તો ખુદ જનમ્યો તો કેદમાં ઓ કાના

યમુનાજીએ દીધો’તો માર્ગ તને ઓ કાના
હવે તારો વારો છે, માર્ગ દે મને ઓ કાના

રોજ પારણે ઝૂલાવ્યો છે તને ઓ કાના
હવે તારો વારો છે હિંડોળે ઝુલાવ મને કાના

એવું તે કેમ મારે ઉછીનાં લેવા પડે શ્ચાસો
હવે તારો વારો છે, તું મારા ભરી દે શ્ચાસો

ભૂલ અમારી અમે બંધ કર્યા દ્વાર હવેલીના
લે હવે તારો વારો ખોલી દે દ્વાર હવેલીના

-અમિત ત્રિવેદી

બોલીએ નમો મહાવીર, બોલીએ નમો ત્રિશલા નંદા
વંદન કરીએ મહાપ્રભુને, નિરખી નિર્મલ આંખોમાં

વંદન કરીએ અરિહંતને, ૐ નમો અરિહંતાણં
ધ્યાન ધરી સિધ્ધ ભગવંતોનુ, ૐ નમો સિધ્ધાણં

મન સ્મરીલે આચાર્ય દેવોને, ૐ. નમો આયરિયાણં
વંદન ઉપાધ્યાય દેવોને, ૐ નમો ઉવજ્ઝાયાણં

તમે અમારા તારણહારા, ગાઈએ તવ ગુણગાન
વંદન સઘળા સાધુજનોને, નમો લોએ સવ્વસાહૂણં

રોમ રોમમાં પુલકિત થઈને, પંચ દેવને નમન કરો
પળે પળે સૌ જપતા રહીએ, એસો પંચ નમુક્કારો

દૂર થશે સઘળા પાપો, નિત્ય હૈયે નવકાર ગણો
અર્થ એનો સહુ સમજી લઈએ, સવ્વ પાવપણાસણો

મંત્ર એક નવકાર જગતમાં સર્વ મંગળોમાં અતિ મંગળ
મંગલાણં ચ સવ્વ સિં, પઢમં હવઇ મંગલ

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વર : અનુપા પોટા, નિશા પારઘી અને વૃંદ
સ્વરાંકન : મુકુન્દ ભટ્ટ

આંગણની તુલસી ને જઈને શું કામ
કહું અળગા થયા ની વાત વ્હાલમની
હળવે હૈયે વાત કરું વ્હાલમની
ઓઢીને આભ સાથ રહું વ્હાલમની

શબ્દોની પૂંજી લઈને બેઠી છું હું
એની યાદો ના દોરેથી બાંધવા તરાપા
નેહના વ્હેણ વળી વળ્યા છે ત્યાં
મારા પિયુજી આવશે તારવા તરાપા
ઉભા ખડક સમી અલીક જુદાઈ ને
તોડી ને સાથ રહું વ્હાલમની

આયને આવીને ઉભી રહું
ત્યાં પિયુજી સેંથી માં ભરતા કંકુ
જેણે છુપાવ્યો મારા પિયુ નો ચહેરો
એવા આયનાની કોને ફરિયાદ કરું
કિરણોની આવન ને આયનામાં હું
ઓઢી અંધારું સાથ રહું વ્હાલમની

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વરઃ કલ્પક ગાંધી
સ્વરાંકન : કલ્પક ગાંધી

મારા ઘરની દીવાલ ને પડછાયે કોઈ અટક્યું છે
હવે સૂરજ ને કહો કે થંભી જાય કોઈ અટક્યું છે

સ્મરણો પણ અહીં કેવાં હળ્યાં મળ્યાં છે
હવે ઘટનાને કહો કે થંભી જાય કોઈ અટક્યું છે

આમ અમસ્તાં જ નીકળ્યા હતા રસ્તે અમે મળ્યા
હવે કારણ ને કહો કે થંભી જાય કોઈ અટક્યું છે

પર્ણને પડછાયે કોઈ આવી અટક્યું છે
હવે પાનખર ને કહો કે થંભી જાય કોઈ અટક્યું છે

ગઝલના મત્લાના કાફિયામાં કોઈ આવ્યું છે
‘અમિત’ ને કહો કે લખે જાય કોઈ મલ્કયું છે

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વરઃ રવિન નાયક
સ્વરાંકન :રવિન નાયક

 
મેલડીમાંની ડાક ને મારું ઝાંઝર વાગે
માડી તારે ગરબે અહીં ગગન ગાજે

મેલડીમાંની મને દયા મળે
લખચોરાસી ફેરા મારા ટળે
ઘૂમું ઘૂમું તારે ગરબે ઘૂમું
રુવે રુવે તારું તેજ ભળે

એ ગુગળીયા ધૂપથી માડી જાગે માંની ઝાલર વાગે
મેલડીમાંની ડાક ને મારું ઝાંઝર વાગે

હૈયે હરખ હેત હેલી ચડે
છાની છાની માંડી મનમાં મલકે
ડગ ભરું ત્યાં પથ પ્રકાશે
માડી તારી છાયા છલકે

મારે તાવા ના પરચા જોવા કાજે અહીં જગત આવે
મેલડીમાંની ડાક ને મારું ઝાંઝર વાગે

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વરઃ અનુપા પોટા અને રાહુલ રાનડે
સ્વરાંકન : રાહુલ રાનડે

ઓળઘોળ રેલાતી આવે
મારી લાગણીઓ ની રેલી
તારા વિનાની એવી સાંજે
કેમ કરીને થાય હેલી

ધારો કે તું મને ના મળે
તારો મને શું અણસાર મળે?
જો હું તને પૂછી શકું કે –
તું મને શું પળવાર મળે?

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વરઃ રાજેશ વ્યાસ
સ્વરાંકન : રાકેશ પટેલ

છેવટે    ઈશ્વર   અહીં    જીતી   ગયો
મારી    શ્રદ્ધા    છીનવી   ચાલી  ગયો

પાંપણે   તો   ઉંચકી     ફરતો    રહ્યો
કાંધ   થોડી     આપતા   થાકી   ગયો

કંકુ     થાપા   ઘરની    દીવાલે   હતાં
કાળ   તારો   હાથ   લઇ ચાલી  ગયો

તું ક્ષિતિજને   પાર  જઈ  શોભી રહી
આજ ત્યાં ઝળહળ હતું સમજી ગયો

સ્તબ્ધ    ઘરની   ખાલી  દિવાલો સુધી
કોણ આ   તસવીર   લઈ આવી  ગયો

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વરઃ કલ્પક ગાંધી
સ્વરાંકન : કલ્પક ગાંધી

છોડીને જાય છે અવાવરું ઘર,
પછી બાંધ્યા કરે છે નત નવું ઘર.

ખૂણે ખૂણે સ્મરણો બેઠાં છે,
કોણ હવે કરશે અહીં બોલતું ઘર.

સમજણ નો દીવડો પાથરે ઉજાસ,
વાટને સંકોર્યા પછી કેવું દોડતું ઘર.

ભલે દીવાલોથી બાંધેલ છે નકશા,
ધબકતા શ્ચાસોથી પછી વિસ્તરતું ઘર.

-અમિત ત્રિવેદી

સ્વર : હર્ષા વૈદ્ય
સ્વરાંકન : કલ્પક ગાંધી

પથ્થરના હૈયામાં લાગણીનું ડૂસકું આવ્યું
પાનખરે પાનમાં વાવણીનું શમણું આવ્યું

હૈયાની કોરી ભીંતે આંગણીનું લખવું આવ્યું
અક્ષરો સમજાતા એને આંગણીનું હસવું આવ્યું

અંધારી રાતે આગિયાનું ઝળહળવું આવ્યું
અહીં ધોળે દહાડે તા૨ાનું જોવાનું આવ્યું

ભૂલથી ભૂતકાળને ભૂલવાનું આવ્યું
ને વર્તમાનમાં અતીતનું ડૂબવું આવ્યું.

– અમિત ત્રિવેદી

સ્વર : કલ્પક ગાંધી
સ્વરાંકન : કલ્પક ગાંધી