હું  દુ:ખમાં છું  તો  પણ  તું  કેવો  મ્હાલે  છે
તેમ છતાં તું  ઈશ્વર  થઈ   મારા   વ્હાલે  છે

મારો  હાથ   ઝાલીને  તું  પણ  ચાલી   જો
મારે    સંગાથે    મારો   ઈશ્વર   ચાલે   છે

કોરા   કાગળ   જેવું   જીવન   જીવું  છું  હું
એવું    દોરી   દે  કે    લાગે   તું    ફાલે   છે

અક્ષર થઈ તું અવતર મારી કલમે તો પણ
તું  ના  હોવાની  ખોટ  મને  તો   સાલે  છે

તારી  સાથે  તો  વરસોથી   જીવું  છું પણ –
મને  તું   મળવાનું     રોજે  પાછું  ઠાલે  છે

રસ્તા   પર  પથ્થર   મૂકી   ઈશ્વર ને  પૂજે
માણસ   ધારે  ત્યાં ઈશ્વર  સર્જી  હાલે છે

– અમિત ત્રિવેદી