અમિત ત્રિવેદી

રીડગુજરાતીના સર્વે વાચકો, સહયોગીઓ અને સર્જકોને તનવર્ષ ૨૦૭૫ના અભિનંદન.... આજથી શરૂ થતું સંવત ૨૦૭૫નું વર્ષ સૌને લાભદાયી નીવડે તેવી શુભકામનાઓ. રીડ ગુજરાતીના વાચકો, લેખકો, મિત્રો, પ્રકાશક મિત્રો, પ્રત્યક્ષ કે પરોક્ષ રીતે મદદરૂપ થનાર સૌને સાલમુબારક. આ નવું વર્ષ સૌનાં માટે સુખ, શાંતિ ને સમૃદ્ધિનો સંદેશ લઈને આવે તેવી પરમતત્ત્વ પરમેશ્વરના ચરણોમાં અભ્યર્થના. વીતી ચૂકેલાં વર્ષ […]

કોણ જાણે કેટલાયે કાળથી અખંડ ઉભા છે આ પહાડો ને વૃક્ષો.. કોણ જાણે કેટલાયે કાળથી નિરંતર વહ્યે જાય છે તૃપ્ત કરનારી આ નદી ને ઝરણાં, ને કેટલાયે સમય ખંડમાં વહેંચાઈને છૂટા પડેલા છે આ ખડકો.. અહીં આવો તો અનુભવાય કે જાણે અહીંની હવા રાહ જોઈ રહી છે, એના સાચા કુદરત પ્રેમીના આવવાની..! ફરી એકવાર પ્રકૃતિપ્રેમી […]

હીરો ટીપટોપ તૈયાર થઈને ઘરમાંથી બહાર નીકળી સાઈકલ પર સવાર થવા જાય કે બાજૂમાંથી કોકીભાભી અચૂક ટહુકી ઊઠે, “એ હીરાલાલભાઈ! આણી કોર આવો તમને જરા મેંસની કાળી ટીલી કરી દેઉં. અમારા કુંવરને કોઈની ભૂંડી નજર ન લાગે!” “સું તમય તે ભાભી? રોજ રોજ મારી મશ્કરી કર્યા કરો છ?” એમ હસીને બોલતો તે સાઈકલને પેડલ મારતો […]

દિવ્યાબેને દરવાજો ખોલ્યો ને અથર્વ 'મમ્મા.. મમ્મા,' બોલતો દોડીને અવનીને વળગી પડ્યો. એક હાથમાં પર્સ, શાકની થેલી અને બીજા હાથમાં કોર્નફ્લેક્સના પેકેટવાળા બે હાથ એના ફરતે વીંટાળીને અવનીએ થોડું વ્હાલ કરી લીધું. એણે હાથમાંની થેલીઓ બાજુ પર મૂકી અને સોફા પર બેઠી. અથર્વ આવીને ખોળામાં બેસી ગયો. દિવ્યાબેન પાણી લઈ આવ્યા. 'અરે મમ્મા થાકી ગઈ […]

‘લગ્નજીવન સુખી બનાવવાના સો ઉપાયો’ નામના એક પુસ્તકમાં મેં એક વાક્ય વાંચ્યું હતું : ઓછી સમજવાળો પતિ પત્નીને કહેશે : ‘તારું મોં બંધ કર.’ જ્યારે સમજદાર પતિ કહેશે : ‘હોઠ બિડાયેલા હોય છે ત્યારે તું ખરે જ સુંદર લાગે છે!’ પુરુષ નામનું પ્રાણી ખૂબ વિચિત્ર હોય છે. પરણ્યા પહેલાં અને પરણ્યા પછી થોડો સમય દરેક […]

    અમથી અમથી મૂઈ ! ઓલ્યા માંડવાની જૂઈ ! કંપી કંપીને એ જીવન જીવી ગઈ ઝંખી ઝંખીને એ તરસી રે ગઈ ધૂપછાંવની ગોરી તોયે ધૂપથી ડરી ગઈ એની કાયામાં સુવાસ, જોબન શમાણાનો ઝંકાર સનમ ક્ષણની બની ગઈ અને અમથી ખરી ગઈ ! કે આવ્યો ઊડીને પવન, જૂઈનું જોયું રે કફન ચૂમી લીધું રે ચરણ, […]

    લેવા ગયો જો  પ્રેમ  તો  વહેવાર  પણ  ગયો, દર્શનની ઝંખના હતી, અણસાર  પણ  ગયો. એની  બહુ   નજીક   જવાની   સજા   છે  એ, મળતો હતો જે   દૂરથી સહકાર   પણ   ગયો. રહેતો   હતો  કદી   કદી   ઝુલ્ફોની   છાંયમાં, મારા નસીબમાંથી  એ   અંધકાર  પણ  ગયો. સંગતમાં જેની સ્વર્ગનો  આભાસ  હો   ખુદા, દોઝખમાં કોઈ એવો  ગુનેગાર   પણ   ગયો ? […]

    જાશું   જઈને   કાળની     ગરદન    ઝુકાવશું, સંસાર   પરથી   જુલ્મની   હસ્તી   મિટાવશું. જવાળાઓ   ઠારશું       ને   ફૂલો   ખિલાવશું, જગને   અમારા   પ્રેમનો   પરચો     બતાવશું. કમજોરથી    અમે   નથી   કરતા   મુકાબલો; કોણે   કહ્યું   કે   ‘મોતથી    પંજો     લડાવશું ?’ મૃગજળને   પી જશું  અમે  ઘોળીને  એક  દી, રણને   અમારી  પ્યાસનું   પાણી    બતાવશું. […]

    આપણાં જ જીવતરની આપણી જ વારતામાં આપણે જ રાજા અને રાણી. ખાધું પીધું ને પછી મોજ કીધી કહીયે તો થઇ જાતી પરીની કહાણી. પરીઓના દેશનું નામ સ્વપ્નનગરી એ નગરીના રહેવાસી આપણે ઇચ્છાના નામ ધરી પસ્તાયા એવાં કે સૂકવવા જઇ બેઠાં તાપણે સમજણના સીમાડા ઓળંગ્યા બાદ ગાંડાતૂર થઇ કીધી ઊજાણી. હોળી હલેસાં ને પાણીનું […]

    તમે આકાશી સૂરજનો ઝળહળ અવતાર અમે પાછલી તે રાતના તારા તમે દરિયાની સમજણનો ઘેરો વિસ્તાર અમે આછેરી ઝરણાની ધારા તમે શબ્દોમાં પોઢેલા મખમલીયો અર્થ અમે પ્રશ્નો, ઉદ્ગાર ને વિરામ તમે પળવાર પહોંચવાના સીધા રસ્તા, અમે રસ્તામાં આવતા મુકામ તમે કાગળ પર લાગણીની ખળખળતી ધાર અમે હાંસિયાના જાણે કિનારા તમે ચંદનના ઝાડવેથી ઝરતી સુગંધ […]

    ખાલી કૂવે. કોશ. ચલાવી   હવે  અમે તો થાક્યા રે, અરે! અમારે તળિયે કોરાં ઝરણ-ઝાંઝવાં જાગ્યાં રે. ખેતર મોટાં, ખેડ ઘણેરી, બીજ ઊંચેરાં વાવ્યાં રે; ગગન થકી નહીં અમરત ઉતર્યા ઊગતામાં   મૂરઝાયાં રેઃ ખાલી હાથે અમે  જ  અમને અદકા ભારે લાગ્યા રે. અરે! અમારે તળિયે કોરાં ઝરણ-ઝાંઝવાં જાગ્યાં રે. મનના મારગ ખૂંદતાં ખૂંદતાં, બોર […]

    ભાઈ રે, આપણા દુ:ખનું કેટલું જોર ? નાની એવી જાતક વાતનો મચવીએ નહિ શોર ! ભારનુ વાહન કોણ બની રહે? નહી અલૂણનું કામ, આપણ તો બડભાગી, ખમીરનું આજ ગવાય રે ગાન; સજલ મેઘની શાલપે સોહે રંગધનુષની કોર. ભાઈ રે, આપણા દુ:ખનું કેટલું જોર ? જલભરી દ્રગ સાગર પેખે, હસતી કમળફૂલ, કોકડું છે પણ […]

    સખી મારા આંસુના સાથિયે બેસીને કાગડો બોલ્યા કરે રે લોલ ફળિયે લીલીછમ નાગરવેલ્ય કે ઝરઝર કંકુ ઝરે રે લોલ. કંકુ નીતરે રેલમછેલ કે શેરીયું રાતી રાતી રે લોલ, સખી મને આવું તે આવડ્યું ક્યાંથી કે નીસરું ગાતી ગાતી રે લોલ સખી મારી રાતે હથેળિયું વચ્ચે પાતળોક રેલો પડ્યો રે લોલ ગામલોક ટોળે વળીને […]

  હતો હું   સૂતો  પારણે   પુત્ર   નાનો, રડું છેક  તો  રાખતું   કોણ   છાનો ? મને દુ:ખી દેખી દુ:ખી કોણ  થાતું ? મહા  હેતવાળી  દયાળી  જ  મા તું. સૂકામાં  સુવાડે ભીને  પોઢી  પોતે, પીડા પામું  પંડે તજે  સ્વાદ તો  તે; મને સુખ   માટે  કટુ  કોણ  ખાતું ? મહા હેતવાળી  દયાળી  જ મા તું. લઈ છાતી  સાથે  […]

    આસ્વાદ : ડો સુનીલ જાદવ   ક્યાંક નાચતી કોયલ સાજણ ક્યાંક બોલતા મોર વાટ નીરખતી વાટે પાક્યાં લીલા પીળા બોર અંધારામાં મબલક વાવી વણકીધેલી વાતુ એકલતાને ભાંગી રહ્યો જેમ ટીપે કો ધાતુ અજવાળુ ઘુરકે છે જાણે બેઠો આદમખોર ક્યાંક નાચતી કોયલ સાજણ ક્યાંક બોલતા મોર ચકલુ ફરકે એય હવે તો   સહી શકે […]